Zoals zelfs mijn trouwste lezers niet weten ben ik een verwoed zeillesgeefster. Waarom ik dat zo leuk vind? Ten eerste is het zeilen leuk, ten tweede de kinderen en ten derde het leren zeilen aan de kinderen. Maar de grote grap van dit alles is dat het aller leukste niks met zeilen te maken heeft.
Het aller aller aller leukste zijn namelijk mijn geweldige collega's die altijd in zijn voor iets belachelijks wat niemand anders zou doen. Zo hebben we al een aantal jaar de traditie om tijdens de sneekweek (klik als je niet weet wat dat is. Ik ben te lui om het uit te leggen) op een woensdag of donderdag avond alle 115 kilometers die er tussen Huizen en Sneek zitten te bekijken om ons te mengen in het gezellige uitgaansleven van Sneek. Wat voor de gelegenheid volledig veranderd is in 1 groot feest. Sneek is top!
De avond in een paar woorden: De zee, enge barman, hot shots, muziek, dansen en autorijden.
Nadat om 5 uur onze lieve cursisten hun biezen hadden gepakt en ons alleen hadden gelaten ging het tempo opeens razend snel omhoog. Scheepsraden in een half uur (EEN WONDER!), klussen in een uurtje (NOG GROTER WONDER!) en een gigantische stapel pannenkoeken bakken. Dit allemaal zodat we om half 9 klaar stonden om naar Sneek te vertrekken onze maagjes gevuld met pannenkoeken en onze hoofdjes gevuld met vreugde.
Eenmaal in Sneek aangekomen was meteen duidelijk waar de feestvreugde plaats vond, de bas was van verre te horen. Jammer genoeg was de DJ niet zo goed dus veroorzaakte dat wat ergernissen. Door naar een cafe dan maar.
Na nog eventjes onze naam gekikkerd te hebben omdat we het koud hadden (Hoe kikker je je naam? zie mijn volgende blog) doken we een cafe in. Het bier vloeide rijkelijk en ook een Jägermeister ging er best wel in. Toen viel ons oog op de bar, en met veel bombarie en een beetje ruzie met de bar man besloten we die te beklimmen zodat we gezellig over alle cafe gasten konden uitkijken!
Achter deze bar stond een barman, een ie wat dikkige vent met een blonde pruik, een pafferig gezicht en een grote voorkeur voor hot shots. Wat een hot shot is moet je mij ook niet vragen. Maar lekker is het wel!
En daar sta je dan, boven op een bar. Een 'hot shotje' te drinken met de bar man! Jammer genoeg betekend zeilles geven ook 8 uur opstaan, dus rond een uur of half 4 hielden we het voor gezien. Maar niet nadat we nog een ongelofelijk smerig broodje shoarma naar binnen hadden gewerkt.
We zijn in de auto gestapt naar huis gereden een heerlijke anderhalf uur geslapen en weer opgestaan om vrolijk en charmant de kinderen en hun ouders op te wachten.
Wat een top avond!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten